Kaczyńskiemu i Ziobrze do sztambucha

Dziwi mnie dzisiaj - w cywilizowanym kraju w środku Europy - opowiadanie się za przywróceniem kary śmierci. A dwaj panowie z tytułu notki, którzy licytując się na radykalność - by przekonać do siebie swoich wyborców - sięgnęli po karę śmierci, jako po polityczny oręż do walki ze sobą - jako , że obaj często powołują się na katolicką naukę społeczną - polecam uważne studium tejże. Bez złośliwości można by rzec: grają śmiercią... a dyskusja o tym kto był pierwszy za karą śmierci jest jakby to powiedzieć.... mała i śmieszna.

Na przykład można by panom Kaczyńskiemu i Ziobrze polecić kilka zdań z encykliki Jana Pawła II Evangelium vitae (pogrubienia moje - jako że moim zdaniem odnoszą się do sytuacji). Ja wiem, że argumenty z prawdy objawionej nie do każdego przemawiają. Ale do nich - jak się wydaje - powinny :

<< Tak więc Prawo jako całość w pełni chroni życie człowieka. Tłumaczy to, dlaczego tak trudno jest dochować wierności przykazaniu „nie zabijaj”, jeśli nie przestrzega się innych „słów życia” (por. Dz 7, 38), z którymi jest związane to przykazanie. Wyrwane z tej perspektywy, staje się ono ostatecznie tylko zwykłym zewnętrznym zakazem, zaś człowiek rychło zaczyna się doszukiwać jego ograniczeń, sposobów złagodzenia go i uchylenia w wyjątkowych sytuacjach. Tylko wówczas, gdy otwiera się na pełnię prawdy o Bogu, o człowieku i o historii, przykazanie „nie zabijaj” odzyskuje swój pełny blask jako dobro dla człowieka we wszystkich jego wymiarach i relacjach. >>EV 48

<<"Zarówno w Kościele, jak i w społeczności cywilnej oraz powszechnej zgłasza się postulat jak najbardziej ograniczonego jej stosowania albo wręcz całkowitego zniesienia. Problem ten należy umieścić w kontekście sprawiedliwości karnej, która winna coraz bardziej odpowiadać godności człowieka, a tym samym — w ostatecznej analizie — zamysłowi Boga względem człowieka i społeczeństwa. Istotnie, kara wymierzana przez społeczeństwo ma przede wszystkim na celu „naprawienie nieporządku wywołanego przez wykroczenie”. Władza publiczna powinna przeciwdziałać naruszaniu praw osobowych i społecznych, wymierzając sprawcy odpowiednią do przestępstwa karę, jako warunek odzyskania pra

wa do korzystania z własnej wolności. W ten sposób władza osiąga także cel, jakim jest obrona ładu publicznego i bezpieczeństwa osób, a dla samego przestępcy kara stanowi bodziec i pomoc do poprawy oraz wynagrodzenia za winy.

Jest oczywiste, że aby osiągnąć wszystkie te cele, wymiar i jakość kary powinny być dokładnie rozważone i ocenione, i nie powinny sięgać do najwyżs

zego wymiaru, czyli do odebrania życia przestępcy, poza przypadkami absolutnej konieczności, to znaczy gdy nie ma innych sposobów obrony społeczeństwa. Dzisiaj jednak, dzięki coraz lepszej organizacji instytucji penitencjarnych, takie przypadki są bardzo rzadkie, a być może już nie zdarzają się wcale." EV 56

na poniższej fotografii - demonstracja w Toruniu przeciw karze śmierci: