Nie jestem homofobem...

tak mi się przynajmniej wydaje - nie mam nic przeciwko gejom, wręcz przeciwnie, wychodzę im naprzeciw i uważam ze powinni sobie spokojnie żyć w naszym demokratycznym kraju, mieć możliwość zawierania formalnych partnerskich związków, dziedziczenia itp...

Możliwość adopcji dzieci zarezerwowałbym jednak dla rodzin , których dla poprawności nie nazwę "normalnymi"... niech będzie więc "heteroseksualnych", które to środowisko jest naturalnym dla rozwoju i wychowania dziecka i nie ma co kijem Wisły zawracać dorabiając do tego jakąś filozofię...

Śledząc burzę medialną jaka rozpętała się po wypowiedzi minister Radziszewskiej przyznam szczerze, że nie bardzo rozumiem, o co to całe zamieszanie...

bo po pierwsze: jeżeli chodzi o wypowiedź we wczorajszym porannym programie, wktórej Radziszewska odniosła się do swego rozmówcy w następujących słowach:

"Wiadomo, że pan Śmiszek jest członkiem społeczności osób homoseksualnych, aktywistą Kampanii przeciw Homofobii i jest tajemnicą poliszynela, kto jest partnerem pana Śmiszka" Zapuściłem żurawia w blogosferę. I co się okazało? Pan Śmiszek nie krył się raczej ze swoją orientacją ani też nie ukrywał z kim żyje. Mało tego – pisały o tym portale netowe już parę lat temu w kontekście pewnej afery finansowej w którą P.T. Partnerstwo było wplątane. Ale mniejsza z tym. Wyobrażam sobie, że gdyby ktoś powiedział do mnie w dyskusji używając argumentu osobistego "Panie Dudi, powszechnie wiadomo z kim jest pan w związku, ile ma pan dzieci, gdzie pan się angażuje i stąd zapewne biora się pańskie poglądy" nawet przez myśl by mi nie przeszło, że to jest coś obraźliwego, a już zupełnie , żeby grać kogoś wielce skrzywdzonego i robić z tego Wielką Aferę... Jeśli była w tym jakaś niestosowność, to Radziszewska przeprosiła i uznałbym sprawę za zamkniętą...

Po drugie – jeżeli chodzi to , czego dotyczyła rozmowa: czyli problem zatrudnienia zdeklarowanej lesbijki w katolickiej szkole... no cóż... wyobrażam sobie, że gdybym był właścicielem prywatnej szkoły... dajmy na to buddyjskiej, albo Szkoły Ateistycznych Racjonalistów, która odwoływałaby się wprost do tej religii/filozofii i odnosiła się do tego systemu wartości – dobierałbym pracowników według pewnego klucza... i preferowałbym ludzi, kórzy żyją według tego świata wartości - wszak szkoła jest prywatna – i oczywiście jeżeli ktoś w sposób "zdeklarowany" żyje według zupełnie innego systemu wartości, to nie bardzo rozumiem po co się pcha akurat do mojej szkoły? Czyżby w poczuciu misji?- raczej bym mu podziękował szukając pracowników wpisujących się życiem i poglądami w moją wizję szkoły .

Zresztą – nawet gdybym był dyrektorem normalnej szkoły miałbym poważne wątpliwości co do "neutralności światopoglądowej" osoby demonstracyjnie epatującej swoją odmienną orientacją.

Nie rozumiem więc tej histerii środowisk gejowskich. O co cały ten krzyk? Jesli chcą coś ugrać to nie tedy droga. Jesli chcą tolerancji i zrozumienia a na każdą nieprzychylną wypowiedź reagują histerycznie, to efekt jest taki, przynajmniej u mnie, że patrzę na to wszystko skonsternowany... i z pewną taką ostrożnością.